Machado de Assis'in En İyi 10 Şiiri

Bahse girerim bunu beklemiyordun: Machado de Assis O da mı şairdi? Cevap… evet, o aynı zamanda bir şairdi. Ama "Cosme Velho Büyücüsü"nün bu yönü hakkında neden bu kadar az şey duyuyoruz?

Pekala, bu muhtemelen yazarın (tüm şiirlerin en iyisi olarak kabul edilen) şiir türünde olmamasından kaynaklanmaktadır. Brezilya edebiyatının zamanları ve Portekiz edebiyatının en önemlilerinden biri) daha vurgulanmıştır. Belki de bu, her şeyde dahi olmanın mümkün olmadığının bir başka kanıtıdır.

Halk ve edebiyat eleştirmenleri arasında görüş birliği olsa da Machado de Assis şiir söz konusu olduğunda herkesi memnun etmez.

Onun şiirsel çalışması, bol ve yadsınamaz kalitede nesir çalışmayla karşılaştırılamaz. Yazarın yetkin bir şair olmadığını söylemiyoruz, mesele bu değil; nesir (roman, öykü ve vakayiname) üretimi ile manzum üretimi karşılaştırıldığında, ikincisinin birincisiyle aynı etkiyi yaratmadığını söylüyoruz.

Hatta Machado'nun utangaç bir şair olduğunu söyleyebiliriz, oysa nesirde izin verdi. ince ironisinde gözlemlenebilen tüm dehası, belki de bir yazar olarak özelliklerinin en büyüğü. yazar.

Gerçek şu ki, Brezilya edebiyatının en büyük temsilcisi olarak kabul edilen şiirsel yapıt, siz değerli okurlar tarafından ziyaret edilmeyi hak ediyor.

Bunun için Escola Educação web sitesi, Machado de Assis'in on şiirini seçti, böylece kendinizi dünyanın içine kaptırabilirsiniz. “Cosme Velho Cadısı”nın mısraları ve Machado ile Machado nesri arasındaki farkları algılayabilme şair.

Bu şiirler arasında yazarın eşi Carolina için (ölümü vesilesiyle) yazdığı ve birçok kişi tarafından Portekiz dilinin en güzel ve dokunaklı şiirlerinden biri olarak kabul edilen dizeler vardır. Keyfini çıkarın ve iyi okumalar!

Karolina

Sevgilim, son yatağın ayakucunda
Bu uzun hayatın neresinde dinleniyorsun?
Gelip gidiyorum, zavallı canım,
Sana yoldaşın kalbini getir.
Bu gerçek sevgi nabzını atar
Tüm insani mücadelelere rağmen,
Varlığımızı arzu edilir kıldı
Ve bir köşeye bütün dünyayı koydu.
Sana çiçekler getiriyorum – koparılmış kalıntılar
Birlikte geçtiğimizi gören topraklardan
Ve şimdi ölü bizi terk ediyor ve ayrılıyor.
Ben, eğer gözlerim incinmişse
Hayata dair düşünceler formüle edilmiş,
Onlar gitmiş ve yaşamış düşüncelerdir.

Benden ayetler isteyen bir bayana

kendini düşün bulursun
en iyi şiir
Canlılık, zarafet, neşe,
Tatlılık ve huzur.
Zaten bir gün çiçek verseydim,
Ne zaman bir erkek
Şimdi verdiklerim yeter
Melankoli.
senin saatlerden biri
bir aya değer
Zaten kavrulmuş ruhların.
güneşler ve aylar
onları allahın yarattığına inanıyorum
Başka hayatlar için.

kitaplar ve çiçekler

Gözlerin benim kitaplarım.
Hangi kitap daha iyi,
Hangisini okumak daha iyi
Aşk sayfası mı?
Çiçekler benim için senin dudakların.
En güzel çiçeğin olduğu yerde,
İçmek daha iyi ne
Aşk merhemi mi?

üstte

Şair dağın zirvesine varmıştı,
Ve ben batı yamacından aşağı inerken,
garip bir şey gördüm,
Kötü bir figür.
Sonra ince olana, göksel olana dönüp bakınca,
Aşağıdan ona eşlik eden zarif Ariel'e,
Korkulu ve sert bir tonda
Ne olacağını sor.
Havada şenlikli ve tatlı bir ses kaybolurken,
Ya da varmış gibi
Boş bir düşünce,
Ariel ona daha fazla cevap vermeden ayrıldı.
Yokuş aşağı gitmek için
Diğeri elini tuttu.

Kısır döngü

Havada dans eden ateşböceği huzursuzca inledi:
“Keşke o sarışın yıldız ben olsaydım
Sonsuz mavilikte yanan, sonsuz bir mum gibi!"
Ama yıldız kıskançlıkla aya bakarak:
"Şeffaf ışığını kopyalayabilir miyim,
Yunan sütunundan Gotik pencereye,
İçini çekerek, sevgili ve güzel alnını düşündü.
Ama ay, güneşe ters ters bakarak:
Misra! O büyük olana sahip olsaydım, o
Tüm ışığın özetlediği ölümsüz netlik!
Ama parıldayan şapeli yana yatıran güneş:
Rakamlardan oluşan bu parlak halenin ağırlığı altında eziliyorum...
Bu hafif ve ölçüsüz gölge beni sıkıyor...
Neden basit bir ateş böceği olarak doğmadım?

HATA

Bu senin hatan. seni bir gün sevdim
Bu geçici aşkla
fantezide doğan
Ve kalbe ulaşmaz;
Bu aşk değildi, sadece
Hafif bir izlenim;
Önemsiz bir istek,
Senin huzurunda yaşıyorum,
Sen yokken ölü,
Ve eğer şimdi beni anlaşılmaz görüyorsan,
Daha önce olduğu gibi, görmüyorsanız
şairim tütsü
Ayaklarında yanacağım,
Bu, - bir günlük iş olarak,
Bu fantezi beni geçti.
seni sevmem için sen sevmelisin
Başka bir varlık ve senin olduğun gibi değil.
Senin anlamsız kimeraların,
Kendine olan boş sevgin,
bu buzlu sarkaç
Kalp dediğin nedir?
Çok zayıf bağlardı
Böylece ruh aşık olur
Beni tutuklasalar;
Denemeler başarısız oldu,
Kötü şans sana karşı geldi,
Ve az da olsa kaybettin
Beni sürüklemenin ihtişamı
Arabanıza… Boş kuruntular!
seni sevmem için sen sevmelisin
Başka bir varlık ve senin olduğun gibi değil...
(Koza – 1864)

MEKSİKA'NIN KİTABI

Dizini büker: — Mezardır.
altında örtülü
Ilık ceset yatıyor
Yok edilmiş bir halkın;
Haç etrafında melankolik dua Dua edin.
şaşkın evrenin önünde
Garip ders açıldı,
Ateşli bir mücadele başladı
Güç ve adaletin;
Adalete karşı ey asır,
Kılıç ve obüs kazandı.
Yenilmez güç kazandı;
Ama talihsiz kaybeden
Acı, acı, nefret,
bozulmuş yüzünde
Ona tükürdü. Ve sonsuz leke
Defneleriniz solacak.
Ve ne zaman kader sesi
kutsal özgürlüğün
müreffeh günlerde gel
İnsanlığa haykır,
Bu yüzden Meksika'yı yeniden yaşıyorum
Mezardan görünecek.
(Koza – 1864)

SOLUCAN

Kapanan bir çiçek var
Celeste çiy ve parfüm.
Bereketli toprağa ekti
Bir rakamın faydalı eli.
İğrenç ve çirkin bir solucan,
Ölümcül balçıkta doğdu,
Bu bakir çiçeği ara
Ve onun göğsünde uyu.
Isırır, kanar, yırtar ve mayınlar,
Hayatı ve nefesi emiyor;
Kaliksin eğildiği çiçek;
Yapraklar, rüzgar onları alır.
Sonrasında parfüm bile kalmıyor
Yalnızlığın havasında...
Bu çiçek kalp,
O solucan kıskançlıktır.
(Falenalar – 1870)

noel sonesi

Bir adam, - o arkadaş canlısı geceydi,
Hristiyan gecesi, Nasıralı'nın doğum yeri, —
Çocukluk günleri hatırlanırken,
Ve canlı dans ve canlı şarkı,

Tatlı ve hoş dizelere taşımak istedim
Eski çağınızın duyumları,
Aynı eski arkadaş gecesi,
Hıristiyan gecesi, Nasıralı'nın doğum yeri.

Soneyi seçti... beyaz sayfa
Ondan ilham isteyin; ama topal ve topal,
Ceza jestinize cevap vermiyor.

Ve ters metreye karşı boşuna mücadele ederek,
Sadece şu küçük mısra çıktı:
"Noel'i değiştirir miydi yoksa ben mi değiştirirdim?"

iki ufuk

Onlara. Ferreira Guimaraes (1863)

Hayatımızı iki ufuk kapatır:

Bir ufuk, - özlem
O zaman geri dönüş yoktur;
Başka bir ufuk, - umut
Gelecek zamanlardan;
Şu anda, - her zaman karanlık, -
Hırslı ruhu yaşa
Şehvetli illüzyonda
Geçmişin ve geleceğin.

Çocukluğun tatlı küpeleri
Anne kanatları altında,
Kırlangıçların uçuşu,
Canlı dalga ve güller.
Aşkın keyfi, rüya
Derin ve yakıcı bir bakışla,
şimdiki zaman böyle
Geçmişin ufku.

Veya büyüklük hırsı
Bu ruhta sessizdi,
samimi aşk dileği
Kalbin zevk almadığını;
Ya da sakin ve saf bir yaşam
İyileşen ruha,
şimdiki zaman böyle
Geleceğin ufku.

Kısacık günlerde
Mavi gökyüzünün altında, - bunlar
Yaşam denizindeki sınırlar:
Özlem veya aspirasyon;
Yanan ruhumuza,
İyi hayallerin açgözlülüğünde,
Şimdiki zaman asla geçmiş değildir,
Gelecek asla mevcut değildir.

Ne ayrılıkları, adamım? - Kayıp
Anılar denizinde,
Hissedilen bir yankı duyuyorum
Geçmiş illüzyonlardan.
Ne arıyorsun dostum? - Bakmak,
Enginlik sayesinde,
Tatlı gerçeği okuyun
Geleceğin illüzyonlarından.

İki ufuk kapatır ömrümüzü.

Luana Alves
Harfler bölümünden mezun oldu

Şunu da okuyun: Machado de Assis'in 30 Sözü