Διαφορετικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την αντίληψή μας για τις μυρωδιές, έχετε σκεφτεί ποτέ πώς συμβαίνει αυτό; Ή γιατί; Μερικές μυρωδιές είναι ευχάριστες και μας φέρνουν καλές αναμνήσεις, ενώ άλλες είναι άσχημες και πολλές φορές είναι αφόρητες.
Εκτός από την προσωπική εμπειρία, η χημεία του οσμές μπορεί να εξηγήσει γιατί υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες των μυρωδιών. Ο λόγος δηλαδή που κάποια αρώματα που δεν μας είναι ευχάριστα εκτιμώνται από άλλους ανθρώπους. Ακολουθήστε το άρθρο και μάθετε.
δείτε περισσότερα
Αστρολογία και ιδιοφυΐα: ΑΥΤΑ είναι τα 4 πιο λαμπρά ζώδια του…
iPhone που δεν πέτυχαν: 5 λανσαρίσματα απορρίφθηκαν από το κοινό!
Διαβάστε περισσότερα: 3 μυρωδιές σώματος που αξίζουν την προσοχή σας
Κατά τη στιγμή της αναπνοής μας, τα ρουθούνια μας συλλαμβάνουν αιωρούμενα μόρια στον αέρα που πηγαίνουν στις ρινικές διόδους, μεταξύ αυτών των μορίων είναι και μόρια οσμής. Στην περιοχή των ρινικών κοιλοτήτων, τα μόρια της οσμής προσκολλώνται στη βλεννογόνο μεμβράνη και οι οσφρητικοί αισθητικοί νευρώνες που υπάρχουν σε αυτές συνδέουν τα μόρια. Μετά από αυτή τη σύνδεση, οι πληροφορίες οσμής φτάνουν σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται απειροειδές φλοιό, μέρος του μεταιχμιακού συστήματος.
Οι δομές αυτού του συστήματος είναι υπεύθυνες για τη σύνδεση μεταξύ του εγκεφάλου και των συναισθημάτων, δηλαδή είναι ένα θεμελιώδες μέρος για την ερμηνεία των οσμών διαφορετικά από κάθε άτομο. Η επικοινωνία μεταξύ του οσφρητικού και του μεταιχμιακού συστήματος γίνεται μέσω 3 μεταιχμιακών δομών, δηλαδή: της αμυγδαλής, του ιππόκαμπου και του υποθάλαμου. Το καθένα έχει διαφορετική λειτουργία, η αμυγδαλή είναι υπεύθυνη για την έκφραση και την εμπειρία των συναισθημάτων, ενώ ο ιππόκαμπος κάνει μέρος της οικοδόμησης της συνειρμικής μνήμης και τελικά ο υποθάλαμος είναι η τοποθεσία που ελέγχει την πείνα, τη δίψα και τους κύκλους κιρκάδιους.
Μετά το μεταιχμιακό σύστημα, το σήμα της όσφρησης περνά μέσα από τον τροχιακό μετωπιαίο φλοιό, όπου οι πληροφορίες ενώνονται με το σύστημα που είναι υπεύθυνο για τη γεύση. Σε αυτό το σημείο ο εγκέφαλος μπορεί να ερμηνεύσει τη γεύση.
Η όλη διαδικασία καταλήγει μόνο στον νεοφλοιό. Σε αυτό το μέρος όλες οι πληροφορίες που λαμβάνονται θα θεωρηθούν, εκτελούνται από τον εγκέφαλο μια γνωστική επεξεργασία. Είναι σε αυτό το σημείο που κάθε άτομο θα αποθηκεύσει την εμπειρία με έναν τρόπο, γιατί εκεί ο εγκέφαλος θα δημιουργήσει συσχετισμούς με ορισμένες οσμές. Ανάλογα με το πότε εντοπίστηκε η μυρωδιά, μπορεί να έχει θετική ή αρνητική αποθήκευση μνήμης. Δηλαδή, αν τη στιγμή της έκθεσης στη μυρωδιά το άτομο βρισκόταν σε θετικό πλαίσιο, η μυρωδιά πιθανότατα θα τον ευχαριστήσει σε άλλες καταστάσεις.