Ποια ήταν η Φρίντα Κάλο; Η Φρίντα Κάλο (1907-1954) ήταν μια Μεξικανή ζωγράφος της οποίας τα κύρια χαρακτηριστικά στο έργο της είναι τα ζωηρά χρώματα και η έμπνευση από την γηγενή μεξικανική τέχνη. Ακόμη και με πολλά προβλήματα υγείας, που τη συνόδευαν από την παιδική της ηλικία, θεωρείται ως α σύμβολο αντοχής και επιμονής.
Η ζωή του σημαδεύτηκε από πάθη, βάσανα και πολύ πόνο. Ποτέ δεν δήλωνε φεμινίστρια, αλλά σήμερα θεωρείται ως σύμβολο των κινημάτων που αγωνίζονται ισότητα και δικαιώματα για τις γυναίκες, ακριβώς λόγω του διεισδυτικού τρόπου που πήρε θέση για την πολιτική, τον έρωτα και τη ζωή γενικότερα.
δείτε περισσότερα
Τα βραζιλιάνικα ελαιόλαδα λαμβάνουν βραβεία και διεθνή αναγνώριση,…
Fake News! 10 Ψέματα Η γενιά Χ μεγάλωσε πιστεύοντας—και ίσως…
Επιπλέον, το έργο της απεικόνιζε οικεία γυναικεία ζητήματα που δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ στην τέχνη, όπως η γυναικοκτονία, η άμβλωση, η βία κατά των γυναικών και ο τοκετός.
«Πόδια, τι σε θέλω, αν έχω φτερά να πετάξω;»
«Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, όλα κινούνται, όλα περιστρέφονται, όλα πετούν και εξαφανίζονται».
«Η ζωή επιμένει να είναι φίλος μου και ο στόχος μου εχθρός μου».
«Δεν ζωγράφισα ποτέ όνειρα, αλλά τη δική μου πραγματικότητα».
«Υπάρχουν κάποιοι που γεννιούνται με αστέρια και άλλοι με λίγα περισσότερα, και ακόμα κι αν δεν θέλετε να το πιστέψετε, γεννήθηκα με αστερισμούς…»
«Μπορείς να εφεύρεις ρήματα; Θέλω να εφεύρω ένα: Σε ουρανώ, ώστε τα φτερά μου να γίνουν τεράστια για να σε αγαπώ χωρίς μέτρο».
«Το να τειχίζεις τον πόνο σου κινδυνεύει να σε καταβροχθίσει από μέσα».
«Η ομορφιά και η ασχήμια είναι ένας αντικατοπτρισμός, γιατί οι άλλοι καταλήγουν πάντα να βλέπουν το μέσα μας».
«Είμαι αποσυντιθέμενος».
«Αν μπορούσα να σου δώσω οτιδήποτε στη ζωή, θα σου έδινα την ικανότητα να δεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου. Μόνο τότε θα συνειδητοποιήσεις πόσο ξεχωριστός είσαι για μένα».
«Ό, τι δεν με σκοτώνει, με ταΐζει».
«Έπινα για να πνίξω τις λύπες μου, αλλά οι καταραμένοι έμαθαν να κολυμπούν».
«Τώρα ζω σε έναν επώδυνο πλανήτη, διάφανο σαν πάγος. Είναι σαν να τα έμαθα όλα με τη μία, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Οι φίλες και οι συνάδελφοί μου έγιναν σιγά σιγά γυναίκες. Γέρασα σε στιγμές και τώρα όλα είναι βαρετά και επίπεδα. Ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα κρυφό. αν υπήρχε, θα το έβλεπα».
«Αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, μην με περιμένεις, γιατί δεν θα το κάνω».
«Ζωγραφίζω τον εαυτό μου επειδή είμαι μόνος και επειδή είμαι το θέμα που ξέρω καλύτερα».
«Και αυτό που πονάει περισσότερο είναι να ζούμε σε ένα σώμα που είναι ο τάφος που μας φυλακίζει, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, με τον ίδιο τρόπο που το όστρακο φυλακίζει το στρείδι».
«Ο πόνος, η ευχαρίστηση και ο θάνατος δεν είναι τίποτα άλλο από τη διαδικασία της ύπαρξης. Ο επαναστατικός αγώνας σε αυτή τη διαδικασία είναι μια ανοιχτή πόρτα στην ευφυΐα».
