Onlangs verscheen in het gerenommeerde Nature Magazine een artikel over de reconstructie van een schedel van Eriptychius americanus, uitgestorven dieren die tot de klasse van Placoderms behoorden.
Dit is een primitieve groep gewervelde waterdieren die leefde tijdens de Devoon-periode. De naam komt uit het Grieks en betekent ‘huid in platen’, een onderscheidend kenmerk van deze groep vis die benige platen hadden.
Bekijk meer
Wetenschappers vinden 11 miljoen jaar oud fossiel van GIANT-spin;…
EEN VERRASSENDE factor is de invloed van de kanteling van de as…
Deze platen dienden als extern pantser dat hun lichamen beschermde. Jij Eriptychiusamericanus Het waren opmerkelijke leden van de Placoderms, met onderscheidende kenmerken die hen tot fascinerende studieobjecten in de paleontologie maakten.
Ze zijn gevonden in Devoon-sedimenten in Noord-Amerika, vooral in de Verenigde Staten en Canada, wat aanleiding gaf tot hun wetenschappelijke naam.
De reconstructie werd uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Birmingham in Leiden, Nederland. Deze onderzoekers zijn afkomstig van het Naturalis Biodiversity Center en rekenden hiervoor ook op het Natuurhistorisch Museum.
Het onderzoek werd gefinancierd door de Leverhulme Trust en onthult dat deze kaakloze visvoorouder, ontdekt in oude geologische lagen in Colorado, Verenigde Staten, vertoont een uitzonderlijk verschillend.
Ze verschilt opmerkelijk van alle andere geregistreerde exemplaren. Deze ontdekking vult een cruciale leemte in de geschiedenis van de evolutie van gewervelde dieren, die ongeveer 100 miljoen jaar beslaat.
Bekijk hier meer details over deze wetenschappelijke prestatie tweeten!
De reconstructie werd mogelijk gemaakt met behulp van een geavanceerde röntgentechniek, waardoor een gedetailleerde 3D-weergave mogelijk werd.
Röntgenfoto's van deze eeuwenoude kaakloze vis onthullen het oudst bekende voorbeeld van een schedel inwendig kraakbeen, een onderscheidend kenmerk dat het onderscheidt van alle andere gedocumenteerde gewervelde dieren tijd.
Voor het eerst werd een volledige reconstructie van dit exemplaar uitgevoerd, dat in de jaren veertig werd verzameld, hoewel het De originele beschrijving dateert uit de jaren zestig en wordt bewaard in de collectie van het Field Museum of Natural History in Chicago.
Deze intrigerende oude vis valt op door zijn kenmerkende hersenstructuur, beschermd door onafhankelijk kraakbeen, waardoor ze zich onderscheiden van moderne vissen, die stevige botten of kraakbeen hebben, zowel die met kaken als die met het heeft niet.
In die zin uitte Dr. Ivan Sansom, hoofddocent Paleobiologie aan de Universiteit van Birmingham en auteur van het artikel, zijn grote enthousiasme over deze ontdekkingen. Hij benadrukte het potentieel ervan om het begrip van de eerste fase van hersenbescherming in een vroeg stadium te bevorderen gewervelde dieren.
Bovendien voegde postdoctoraal onderzoeker in paleobiologie aan het Naturalis Biodiversity Center en tevens co-auteur van de studie, Richard Dearden, eraan toe dat aanvankelijk Eriptychius Het is misschien niet het meest esthetisch fossiel.
Dankzij de toepassing van moderne beeldvormingstechnieken was het echter mogelijk iets werkelijk opmerkelijks te identificeren: het oudste driedimensionale fossiel dat de kop van een gewerveld dier voorstelt.
Als zodanig vult dit een aanzienlijke leemte in de kennis over de schedelevolutie van alle gewervelde dieren, inclusief de mens.
Bij Trezeme Digital begrijpen we het belang van effectieve communicatie. We weten dat elk woord ertoe doet, en daarom streven we ernaar om inhoud te leveren die relevant, boeiend en gepersonaliseerd is om aan uw behoeften te voldoen.