Emilio Garrastazu Medici, następca Artura da Costy e Silvy, był dwudziestym prezydentem Brazylii i trzecim brazylijskim reżimem wojskowym (1964-1985). Jego rządy zapisały się w historii kraju jako jedne z najtwardszych i najbardziej represyjnych.
Zobacz więcej
Naukowcy wykorzystują technologię, aby odkryć tajemnice sztuki starożytnego Egiptu…
Archeolodzy odkrywają wspaniałe grobowce z epoki brązu w…
Po usunięciu Costa e Silvy ze względów zdrowotnych, w październiku 1969 r. Médici został wyznaczony przez naczelne dowództwo armii na stanowisko prezydenta republiki.
Generał przejmuje represyjną już Brazylię, dzięki posunięciom swojego poprzednika, i jeszcze bardziej zaostrza reżim.
Po objęciu urzędu konsoliduje Federacyjną Konstytucję Brazylii, w której środki z Akt instytucjonalny nr 5 (AI-5)odpowiedzialny za zamykanie Zjazdów Narodowych, sejmików i rad miejskich.
Między innymi AI-5 ustanowiła represje wobec ruchów ludowych, cenzurę prasy, embargo działalność związkowa, zawieszenie praw politycznych i prawa wyborczego, m.in obywatele.
Na tej podstawie rząd Emílio Médici został naznaczony poważnymi oskarżeniami o tortury wobec więźniów politycznych i studentów. W tym okresie największa liczba zgonów wg dyktatura wojskowa Brazylijski.
Z drugiej strony wielką komercyjną korzyścią rządu był tak zwany „cud gospodarczy”. Produkt krajowy brutto (PKB) znacznie wzrósł, a klasa średnia odnotowała znaczny wzrost dochodów.
Ze względu na szerokie zachęty osiedliło się tutaj wiele międzynarodowych korporacji. Powstało również kilka spółek państwowych, takich jak Infraero i Embrapa.
Kosztem oszałamiającego wzrostu zadłużenia zagranicznego zbudowano w tym czasie najważniejsze brazylijskie obiekty, takie jak most Rio-Niterói, rafinerię Paulínia i elektrownię wodną Ilha Solteira.
Budowa dużych autostrad również miała swoje miejsce, z koncepcją Transamazônica i dróg łączących Manaus – AM z Porto Velho – RO i Cuiabá – MT z Santarém – PA.
Rząd generała zakończył się 15 marca 1974 r., kiedy to stanowisko Prezydenta Rzeczypospolitej objął inny generał, Ernesto Geisel.
Emilio Garrastazu Médici urodził się 4 grudnia 1905 roku w mieście Bagé w Rio Grande do Sul.
Zawodowy wojskowy, generał zajmował najwyższe stanowiska w armii brazylijskiej, a jednym z jego najbardziej znanych tytułów był szef Academia Militar das Agulhas Negras (AMAN).
W polityce skutecznie uczestniczył w dojściu do władzy Getúlio Vargasa poprzez ruch 1930 roku. Ponadto był zdecydowanym przeciwnikiem ruchu konstytucyjnego z 1932 r.
W 1967 był szefem Narodowej Służby Informacyjnej (SNI), a kiedy został powołany na prezydenta, dowodził III Armią Rio Grande do Sul.
Jego najbardziej znanym występem był prezydent republiki, który piastował w latach 1969-1974, u szczytu dyktatury wojskowej.
Zmarł w 1985 roku, w wieku 79 lat, w mieście Rio de Janeiro - RJ, w wyniku problemów spowodowanych udarem mózgu.
