Kobieta imieniem Maria Gomes de Souza, lat 57, urodzona w regionie Cariri, w głębi Ceará, w dzieciństwie nie znała swojego prawdziwego imienia. Maria Vaneide, jak nazywano ją od urodzenia, dowiedziała się, że jej drugie imię nie należy do niej, dopóki nie zaczęła chodzić do szkoły. Kiedy jej ojciec poszedł ją zarejestrować po porodzie, zapomniał wpisać Vaneide do księgi, którą sam wybrał. Ponadto Ignacy, być może w akcie buntu, nie chciał używać nazwiska rodziny Freire.
Czytaj więcej: Mniej kobiet decyduje się na używanie nazwiska męża
Zobacz więcej
Potwierdzono: Samsung naprawdę produkuje składane ekrany dla…
Chiny przeprowadzają eksperymenty z danio pręgowanym na stacji kosmicznej…
Wśród krewnych Marii Vaneide nigdy nie przestała być nazywana jej utraconym imieniem. Jednak Maria nigdy nie próbowała umieścić swojego nazwiska na dokumentach, nawet gdyby chciała. Dla niej ten proces był zbyt długi i zbyt męczący, bo do zeszłego miesiąca trzeba było mieć orzeczenie sądu, żeby dokonać zmiany.
Zatwierdzona pod koniec czerwca ustawa federalna nr 14 382, znana jako ustawa o rejestrach publicznych, umożliwia każdemu obywatelowi powyżej 18 roku życia zmianę nazwiska bezpośrednio w urzędzie stanu cywilnego cywilny. Jednak z wyjątkiem przypadków podejrzenia oszustwa, fałszerstwa i złej wiary, w przypadku gdy sekretarz przeprowadza kontrolę, wnioskodawcy nie muszą wyjaśniać powodów zmiany.
Jeśli chodzi o nazwiska, nowe prawo zezwala wyłącznie na włączenie, które można przeprowadzić bezpośrednio u notariusza. Możliwe jest również przyjęcie nazwiska rodziców, małżonka, dziadków, ojczyma lub macochy. Z drugiej strony, każdy wniosek o wykluczenie nadal musi być złożony w sądzie.
Miłośnik filmów i seriali oraz wszystkiego co związane z kinem. Aktywny ciekawski w sieci, zawsze podłączony do informacji o sieci.
